چطور با بیمار خود صحبت کنیم؟

یکی از اصلی ترین دلایلی که بیمار خود را از دست می دهید و او دیگر به شما مراجعه نمی کند این است که بلد نیستید چطور با او ارتباط بگیرید. برخورد نامناسب و خشک شما به عنوان پزشک با بیمار نه تنها باعث از دست دادن خود او خواهد شد بلکه می تواند بیماران دیگر را نیز از شما بگیرد. چطور؟

امروزه به لطف شبکه های اجتماعی کاربران امکان به اشتراک گذاری تجربیات و افکار خود را دارند و نظرات آن ها می تواند برای بسیاری از افراد مهم و تاثیرگذار باشد. اما آن چه شما باید بدانید این است که به عنوان یک پزشک یا دندانپزشک چطور با بیمار صحبت کنید تا او را از دست ندهید. 

اگر به عنوان یک پزشک حرفه ای میخواهید به بهترین شکل ممکن با بیماران خود برخورد کنید باید مهارت های ارتباطی خود با بیماران را تقویت کنید. یادگیری این نکته که چطور با بیماران خود صحبت کنید مهارتی است که هر پزشک به آن و تقویت آن حتما نیاز دارد. پس با ما همراه باشید. 

برای این کار کافی است تا چند نکته کوچک را به یاد داشته باشید. 

او را با اسم خودش صدا کنید

اگر در تعامل با بیمار، او را با نام خودش صدا بزنید، فرصت فوق‌العاده‌ای است برای مدیریت رفتار بیمار. بر اساس مطالعات روان‌شناسی، شیرین‌ترین و دلپذیرترین نامی که افراد دوست دارند بشنوند، نام خودشان است. این کار ساده تأثیر بسیار عمیقی در ذهن بیماران شما بر جای می‌ گذارد. پیش از ورود بیمار به اتاق یا بلافاصله پس از ورود او، نام کوچکش را بپرسید تا با عباراتی مانند "دوست من"، "دوست عزیز" و ... صدا نکنید. 

شنونده خوبی برای او باشید

قبل از اینکه یاد بگیریم با بیمار چطور صحبت کنید ابتدا باید تمرین کنید که یک شنونده  خوب باشید. برای این کار باید از بیماران خود سؤالات کافی بپرسید. 

زمانی که با بیمار صحبت می کنید باید تمام تمرکز خود را روی صحبت های بیمار بگذارید. گاهی هنگام صحبت با بیمار ناگهان به یک سفر ذهنی می روید یعنی فقط جسمتان حضور دارد و تمرکزتان جای دیگر است. به پرسیدن سؤالات اندک که صرفاً جواب آن‌ها بله و خیر است بسنده نکنید. هنگامی‌که بیمار شما در حال پاسخ است علاوه بر گفتار او به رفتار او توجه کامل داشته باشید. ببینید انرژی صدای او چقدر است. به نحوه نشستن و انقباض عضلات چهره و حرکات دست‌ها و بدن او توجه کنید. برخی از این نشانه‌ها در تشخیص بیماری ممکن است کمک زیادی به شما بکند. در پایان صحبت بیماران یک جمع‌بندی از صحبت‌های او داشته باشید و در مورد این جمع‌بندی صحبت کنید.

به هنگام صحبت، برخی از نکاتی را که خود بیمار به شما گفته مجدداً برای او بازگو کنید.این طور به او ثابت خواهد شد که شما کاملا به او گوش داده اید.

ادبیات بیمار را بشناسید

با همان ادبیاتی با بیمار صحبت کنید که خود او استفاده می‌ کند. اگر لحن بیمار شما رسمی و جدی است، شما هم باید به همان شیوه صحبت کنید و اگر از ادبیاتی غیررسمی و خودمانی استفاده می‌کند، سعی کنید با او همراه بشوید. ممکن است حین صحبت با بیمار متوجه شوید که پایه و اساس صحبت او بر اساس اطلاعات پزشکی نادرست است. در این مواقع سعی کنید بیمار خود را آگاه سازید و نظر تخصصی خود را بگویید اما به‌هیچ‌ وجه صحبت و باورهای او را مورد تمسخر قرار ندهید.

کم تر از اصطلاحات تحصصی استفاده کنید

به هنگام صحبت با بیماران تا آن جا که می‌ شود از اصطلاحات پیچیده پزشکی استفاده نکنید و اگر مجبور به این کار شدید سعی کنید آن اصطلاح را در چند جمله به بیمار خود توضیح دهید.

مراحل و راه های درمان را برای بیمار توضیح دهید

اگر برای درمان یک بیماری چندراه وجود دارد، تمامی راه‌های ممکن را با بیمار خود مطرح کنید. مزایا و معایب هر روش درمانی را به بیمار خود بگویید و درنهایت او را آزاد بگذارید تا خودش تصمیم بگیرد و چیزی را به او تحمیل نکنید.

به‌عنوان‌ مثال اگر مشکل بیمار هم با دارو و هم با جراحی برطرف می‌ شود در مورد مزایا و معایب هر روش با او صحبت کنید. یا اینکه ممکن است مشکل یک بیمار از چند تکنیک جراحی مختلف قابل‌ درمان باشد. اگر بیمار این روش‌ ها را از شما نشنود و پس از شما نزد پزشک دیگری برود و از او بشنود، احساس می‌ کند پزشکی که به او مشاوره بیشتری داده است بسیار داناتر و متخصص‌ تر از شما است. پس با او روراست باشید.

سعی کنید پرانرژی باشید

درست است بعضی از مواقع به علت فشار کاری یا هر موضوع دیگری خسته می شوید و انرژی کمی برای فعالیت دارید. ولی تمرین کنید که با وجود خستگی، انرژی کلام شما همواره حفظ شود. بیماران به همان اندازه که به تشخیص و درمان شما نیاز دارند، به انرژی و امیدی که به آن‌ها منتقل می‌ کنید هم نیازمند هستند.

به بیمار دستور ندهید

بعضی مواقع بیماری که به شما مراجعه می کند در شرایط حادی قرار دارد و شما درمان فوری را به او توصیه می کنید. مثلا از او می خواهید فردا برای بستری شدن و عمل جراحی خود را به بیمارستان معرفی کند. با این که شرایط بیمار حاد است ولی به صورت دستوری با او صحبت نکنید. شما می توانید عوارض انجام ندادن درمان فوری را فقط به او گوشزد کنید و  سپس تصمیم‌گیری را به خود او واگذار کنید.

با بیماران قدیمی، صمیمی باشید

بیماری که به شما اعتماد کرده و مجددا به شما مراجعه کرده است قطعا باید حساب ویژه‌ تری پیش شما داشته باشد؛ بنابراین سعی کنید حداقل یک دقیقه با او سلام احوال‌ پرسی و خوش‌ و بش کنید. این کار تأثیر بسیار عمیق و ماندگاری در ذهن و قلب بیماران وفادار شما به‌ جای می‌گذارد.

نوبت بیمار است که صحبت کند

پس‌ از اینکه صحبت شما با بیمار به اتمام رسید، از او بخواهید در 30 ثانیه، نکات کلیدی صحبت‌های شما را به خودتان بازگو کند. این درخواست سه فایده دارد:

• صحبت‌های شما در ذهن بیمار حک می‌ شود.
• اگر بیمار نکته مهمی را فراموش کرده بود، مجددا به او یادآوری می‌ کنید.
• به‌طور غیرمستقیم به بیمار خود می‌ گویید که چقدر برای شما اهمیت دارد.

کلام آخر

پزشکی حرفه پر مسئولیت و ارزشمندی است و پزشکان یکی از بزرگترین خدمتگزاران بشریت بوده و مسئولیت های سنگینی را بر دوش داشته، دارند و خواهند داشت. به عنوان یک پزشک در طول روز با افراد زیادی از گروه های مختلف جنسی ، اجتماعی و سنی مواجه می شوید که فارغ از نیازهای درمانی و قابلیت و توانایی علمی پزشک، به دنبال جلب حس هم دردی و اهمیت او نسبت به خودش نیز هست. بنابراین موفقیت شما در حرفه کاری تان صرفا در گرو علمی که دارید نبوده و عوامل دیگری نیز در آن دخیل هستند. در این مقاله سعی کردیم شما را با یکی از قدم هایی که در راستای موفقیت کاری باید بردارید آشنا کنیم. ممنون که با ما همراه بودید. برای مطالعه مقالات بیش تر به آکادمی یونیت مراجعه کنید.